Liefde voor papier en voor elkaar

Vandaag zit er nog iets meer liefde in deze rubriek. Precies 6 jaar geleden deed ik iets dat ik dacht nooit te zullen doen, trouwen. Het werd een mooie zonnige dag, met een heleboel lieve mensen om ons heen en een geweldig feestje eraan vastgeplakt.

We wilden zeker de MOBb big band op ons avondfeest. Zo'n big band creeërt natuurlijk meteen een specifiek sfeertje uit de jaren '40 en daarrond vulde de rest zich bijna vanzelf in... De openingsdans zou gespeeld worden door de big band en daarvoor kozen we Moonlight Serenade, een Glenn Miller nummer. Als vervoer regelde we een oldtimer bus en als fotolocatie werd er gekozen voor een oude cinema.

Dat hele sfeertje werd op papier bijeengebracht in de uitnodiging dat een invitatie voor een filmpremière werd. Een vriend van ons photoshopte onze gezichten in de Casablanca filmposter, en binnenin zat een ticket voor het VIP-feest of de afterparty.

Misschien hadden we er nog een huwelijksreis naar Hollywood aan moeten koppelen, maar dat hebben we dus niet gedaan. Het werd New York, en daar werden we ook eventjes terug helemaal in dat jaren '40 sfeertje ondergedompeld door een avondje te spenderen in de Village Vanguard, vaak genoemd als één van de beste, zo niet de beste jazzclub in New York. Héérlijk.