Word wakker met Lunatiek #boostyourpositivity

Slapende kindjes wakker maken, ervoor proberen zorgen dat ze eten, hen wassen en aankleden, opletten dat ze aangekleed blijven en ondertussen zorgen dat je zelf presentabel bent en de boekentasjes gevuld zijn... en dat terwijl de minuten wegtikken en de stress om te laat te komen begint...

De ochtendrush...

Ik heb het maar één keer meegemaakt, toen een neefje van Giel bleef slapen. Ik snapte eindelijk waar vrienden en andere mama's aan de schoolpoort het over hadden. De zucht van verluchting die er geslaakt wordt als het gelukt is. En ik zag nu ook waarom een vroeg vogeltje wel een voordeel is.

Ergens tussen 5 en 6 word ik gewekt door getrappel in de gang, de deur die opengaat en "Mama? Is het al ochtend?" Nog voor ik kan antwoorden "Nee Giel, het is nog midden in de nacht..." staat hij al langs mijn bed, geeft me een kusje en zegt "Kom mama, jij mag met mij opstaan". Te slaperig en te slechtziend om zelf mijn wekker te kunnen lezen, mag Giel dat voor mij doen. Soms is het me echt te vroeg en probeer ik 'm nog even terug in bed te krijgen (dat van hem of dat van mij), maar slapen zit er meestal niet meer in.

Mr. Gielemans wordt trouwens wakker met een gezonde eetlust. Ik maak dus eerst een paar boterhammen voor hem klaar en terwijl hij die opeet, maak en drink ik koffie. Giel eet en vertelt en ik word wakker. Ondertussen maak ik ook alvast zijn boekentasje klaar. Meestal is dat niet meer dan een stuk fruit en zijn beker vullen met water, af en toe moeten er boterhammetjes mee.

Als Giel gegeten heeft, krijgt hij nog ruim de tijd om te spelen. Ik kan me rustig klaarmaken en al enkele huishoudelijke taken doen zoals de afwasmachine leegmaken, een wasje insteken of plooien... lekker op't gemak. Meestal bekijk ik dan ook mijn mails, facebook, ... Om 8u moet Giel zich klaarmaken, en tegen 8u15 is hij klaar om naar school te vertrekken. Als we hier ergens wat vertraging oplopen, is dat geen probleem, want we zijn aan de vroege kant.

Vandaag namen we zelfs even de tijd om een klein Lego-dingetje vanachter uit Giel's neus te vissen met een pincetje. Het kleine dopje was daar op mysterieuze (ahum) wijze geraakt en zorgde toch even voor een hysterische huilbui bij Mr. Gielemans. Gelukkig kon ik hem kalmeren en was het item na enkele pogingen verwijderd.

De school ligt op wandelafstand (500m) dus meestal gaan we te voet. Soms neemt Giel zijn fiets en huppel/ren ik er een beetje achteraan. Onderweg is er nog tijd voor een babbeltje, om rond te kijken, steentjes te rapen of bloemen te plukken. Aangekomen in school krijg ik nog gauw een kus voor Mr. Gielemans verdwijnt met zijn kameraadjes. Ik wandel rustig naar huis waar ik nog een koffietje neem...

Als ik een tip zou moeten geven voor een minder hectische ochtend, zou het zijn: rek iets meer tijd uit dan je strikt gezien nodig hebt. Al begrijp ik best dat ik op dit vlak ook wel in een gemakkelijke positie zit ;)


Meer info over #boostyourpositivity of eens kijken hoe anderen de ochtend aanpakken vind je hier!