Naaien voor mezelf!

Ik had met mezelf afgesproken weer voor mezelf te gaan naaien eens de zwangerschapskilo's eraf zouden zijn en ik weer in mijn jeans zou kunnen. Kwestie van mezelf te motiveren zodat het een beetje vooruit zou gaan ;) Een paar weken geleden was het zover en ik wilde meteen aan de slag toen Kelli een namiddagje kwam naaien.

Het zou de Pam top worden, een patroon dat voor mij behoort tot de La Maison Victor toppers en ik eerder in de originele versie en als zomerjurk maakte. Toen ik de patroondelen uit het mapje haalde, bleken de mouwen te missen. Balen, want ik had geen zin om te gaan tekenen. De rest van de namiddag liep ik rond als een kieken zonder kop en kon ik maar niet kiezen wat ik zou doen. Eigenlijk had ik beter meteen die mouwen opnieuw getekend, want ik vond ze nergens meer terug en moest ze uiteindelijk toch opnieuw tekenen.

Vorige week zette ik pas door. Het knippen van zo'n beweeglijk stofje vraagt wat geduld, maar het naaien zelf ging heerlijk vlot. Het helpt natuurlijk wel als je het model al vaker gemaakt hebt. Deze keer deed ik twee kleine aanpassingen. Ik maakte de lintjes aan de hals wat breder (ongeveer het dubbele), gewoon omdat het net iets anders is, en het maakt het keren ook een stuk gemakkelijker. De mouwen maakte ik korter en ik zette er een boordje aan.

Ik draag graag dit type blouses, ze zitten comfortabel en zijn toch vrouwelijk. Het luchtige stofje is ook ideaal voor de tussenseizoenen. Ik twijfel een beetje aan de kwaliteit van het stofje (een goedkoop couponneke dat ik ooit op een Stoffencircus kocht), maar als het stofje nog wat wilt meegaan zal deze top veel gedragen worden.