Zo van die dagen...

Je raakt je sleutels kwijt 2 minuten nadat je ze eindelijk gevonden hebt, je laat de post vallen en terwijl je die aan’t oprapen bent, valt je handtas – die je een keertje niet dicht geritst hebt – en alle inhoud op de grond, je loopt meermaals de kelder in om het avondeten uit de vriezer te halen maar iedere keer ga je eerst iets anders doen daar, dus tegen etenstijd kom je erachter dat er niets ontdooit is, je zet het verkeerde vuur aan en je hebt geen idee waarom dat water niet meer kookt, … En bij het knopen aannaaien, hang je zelf ineens vast…

Zo van die dagen dus dat je best je relativeringsvermogen dichtbij houdt, eens diep ademhaalt en eens glimlacht bij je onhandigheid en verwardheid. Als het dat maar is :)